De beste stuurlui staan aan wal 28-05-2013

Zeebrugge – Dunkerque

De scherpe lezer heeft vast gezien dat ik vandaag de namen heb toegevoegd van de plaatsen waar we overnachten. Dat is gewoon leuk, maar heeft ook een hele specifieke pointe. Pak er maar eens een liniaal bij en vergelijk de verschillende afstanden die we hebben afgelegd. Je zult zien dat de ene dag meer mijlen werden afgelegd dan de andere. En de 27ste, van Stellendam naar Zeebrugge, was qua afstand natuurlijk behoorlijk knudde geweest. We hadden Oostende willen bereiken.

Op de kade van Oostende stond namelijk Dirk te wachten, een Belgische jongen/ meneer die ook een stuk meegaat. Hij schijnt een ervaren zeiler te zijn. Later heeft hij op de boot nog verteld dat hij vlak voor deze reis schipper was op een binnenvaartschip. Daar maakte hij in eerste instantie behoorlijke indruk mee, maar het bleek uiteindelijk wel om motorbootje te gaan. Hij heeft overigens ook vijf lange zeereizen gemaakt en die punten heeft hij nog steeds.

De 28ste stond dus alleen Zeebrugge – Oostende op de planning. Een stukje van niks. Uiteraard hadden we vooraf goed het tij uitgezocht. Bovendien hadden we een goede wind. Toen we dus de haven van Zeebrugge uitvoeren gingen we als een speer. We haalden al gauw een gemiddelde snelheid van zeven knopen.

Cees was bijzonder tevreden. De zeilen bolden mooi en binnen het uur hadden we Oostende in het vizier. “Zonde om zo'n mooie zeildag niet optimaal te benutten. Jongens, zullen we Dirk bellen of hij niet naar Nieuwpoort kan komen? Of anders naar Dunkerque?” Daar waren Sam en ik het wel mee eens, wij vonden ook dat 't lekker ging.

De goede omstandigheden bleven aanhouden. We scheerden langs Nieuwpoort en ook Duynkerke werd aan het begin van de middag gehaald. Calais zouden we waarschijnlijk ook wel halen. “Weet Dirk eigenlijk wel dat hij naar Duynkerke moet komen?”, vroeg Sam aan Cees. “Ik had net geen bereik. Ik heb 'm maar een berichtje gestuurd.” Ik begreep later dat Dirk nog een berichtje terug heeft gestuurd, maar ik maakte me na die opmerking wel een beetje zorgen.

Dirk zou om 19:19 in Duynkerke aankomen op het station een we waren daarom al aan het begin va de middag in de haven. Als je zo vroeg aanlegt nodigt dat natuurlijk uit de nodige drank in te nemen en zo ging dat ook bij ons. Er werden een paar mooie glazen bier aangerukt en al gauw zat de stemming er goed in. Plotseling was het half acht. Sam werd vooruit gestuurd naar het station, Cees en ik erachteraan met boodschappentassen. Voor het winkelcentrum (daar hadden we afgesproken) was er echter geen spoor van Dirk. Ineens kwam hij aanlopen uit een onverwachte hoek.

Aan tafel vertelde Dirk dat hij op het station her en der mensen aangesproken had. Toen wij er niet tussen bleken te zitten liep hij dus maar de stad in. Bij toeval trof hij ons. Hij had de warrige pick up echter helemaal niet als vervelend ervaren. En “Calais had ook best gekund” Bij het dilemma afstand vs oppikken moesten we die afstand in het vervolg dus maar zwaarder wegen.

Tip van de dag: “Het veertje zit altijd aan 't `kontje, niet aan 't kopje” Sam Krikken (over het verwisselen van batterijen)