Voor anker in Vivero (Esp)

Voor anker in Vivero (Esp)

zondag 26 mei 2013


We zijn vertrokken! 25-05-2013
Lelystad - Beverwijk

We zijn vertrokken! Zes maanden bemanning inplannen, supplies inslaan en bootreparaties … en eindelijk is het dan zover. Het wordt nog een hele onderneming, want nog nooit ging de boekanier zo'n lange reis maken. Ditmaal naar het zonnige Portugal. Het plaatsje is me zo ontschoten, maar het schijnt zo ongeveer op grens met Spanje te liggen. Zon, zee en strand in het verschiet.

Eigenlijk hadden we ons geen mooiere vertrekdag kunnen wensen. Iets voor zessen vertrokken we uit de Flevo Marina haven in Lelystad met boven ons een donderwolk die ons tot een uur of twee 's nachts achtervolgd heeft. Regen, dat wel, maar natuurlijk ook wind! We hadden enkel de Genua nodig om een snelheid van 8,2 knopen te halen. De rompsnelheid van de Boekanier is 8,5 knopen, dus da's behoorlijk snel. Toegeven: 8,2 was wel de topsnelheid. We voeren de eerste reis vooral met een snelheid van grofweg 6,5 knopen.

Overigens voor de niet-kenners: de Genua is het grote zeil voorop de boot. Op een Valk is het de fok, maar op de Boekanier is het de 'big man'. Echt de motor van de boot. Dat middenzeil schijnt er enkel op te zitten om het bootje recht te houden. (Dit corrigeert vast wel weer iemand later.) Maar goed, de eerste vaart voeren Cees en ik (ik = Bram. Tot Brest is dat zo. Dan is 'ik' opeens iemand anders ) van Lelystad naar het pittoreske Beverwijk. Van Lelystad naar Amsterdam voeren we met de Genua, vanaf Amsterdam deed de motor het werk.

Hoewel we maar met twee man waren, waarvan één een onervaren zeiler(Ik = ook onervaren zeiler), verliep die eerste zeilrit heel voorspoedig. In drie uur tijd waren we in Amsterdam. En ook op het Noordzee kanaal geen noemenswaardige hindernissen. Er was wel een boei die bijna op de boot zat, maar bijna raak is een ander woord voor helemaal mis. Wat hielp was dat de het striemende regenweer de zee gezuiverd had van vaarverkeer. Zelfs de grote vaart bleef thuis (de AEX sluit morgen vast een puntje lager, maar we zijn dan toch al weg). En zelfs bij de sluis bij Amsterdam hoefden we nauwelijks te wachten.

Regenweer klaart de wereldzee misschien wel van vaartuig, maar het put een mens wel uit. Toen we om een uur of half twee aankwamen in Beverwijk trokken we ons direct terug in onze kooien en ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik in slaap gevallen ben. Een uitputtende dag dus, maar het belangrijkste is toch: we zijn vertrokken! Portugal here we come.

Tip van de dag: “Je moet al je kleren aantrekken als je gaat zeilen. En als je het te warm hebt trek je iets uit. Niet andersom.” Sam Krikken (Die de 26ste met droog weer op de boot verscheen.)



1 opmerking:

  1. Ik wens jullie een goede reis en behouden vaart. Stuur de zon maar deze kant op!
    groetjes, Monique

    BeantwoordenVerwijderen