Traject Ria de
Camariñas naar Sanxenxo, Ria de Pontevedra
Woensdag 19 juni 2013
Vandaag is het de
verjaardag van de schipper, dus toen die 's ochtends wakker werd, was
het eerste wat hij zag, dat het hele schip gepavoiseerd was met alle
vlaggen die de Boekanier aan boord had.
Zodra de schipper zijn
hoofd om de deur van zijn hut stak, barstte de crew los met een
luidkeels :”Lang zal hij leven, lang zal......etc” De stemming
zat er dus al vroeg in.
50 tinten grijs
Niet de titel van de
erotische roman, maar echte werkelijkheid. Om ons heen was alles
grijs: de lucht, het land en het water. Zijn dit nu de prachtige
Ria's met witte stranden?
Om zeven uur vertrokken we
van onze ankerplek voor Camariñas. Het had 's nachts hard gewaaid.
Al meteen werd er zeil
bijgezet en met volle vaart verlieten we de Ria de Camariñas in
zuidelijke richting. De wind moest toevallig dezelfde kant uit, dus
dat was gunstig voor ons.
Het weer betrok vrij snel
en er kwam een stevige mist opzetten.
Van het vaste land van
Spanje hebben we dan ook niks gezien, maar ondanks hoge golven, of
misschien liever gezegd dankzij hoge golven maakte we goede
vooruitgang. We halen alleen op de uitgeboomde Genua zo'n zeven
knopen. De crew had nergens last van en waren dusdanig ingeslingerd,
dat zij zelfs beneden een boekje konden lezen.
Kaap Finistèrre moet
ergens aan bakboord gelegen hebben, maar die we hebben niet gezien.
Alles was gehuld in grijze tinten.
De hele dag bleef de wind
goed doorstaan en bleven we de golven afsurfen.
Tegen vier uur 's middags
besloten we door te gaan tot de Ria de Pontevedra en beschutting te
zoeken in de Marina van Sanxenxo. De marina van Porto Novo was te
klein voor ons.
Aangekomen in Sanxenxo
knapte het weer eindelijk op. Vlak voor de haven werden wij
verwelkomd door een dolfijn. De zon brak door en dus was de kou van
deze dag weer zo vergeten. Hè hè eindelijk korte broekenweer.
De verjaardag van de
schipper werd die avond zowel op een gezellig terras als in een goed
restaurant gevierd met als klap op de vuurpijl een heerlijk Italiaans
ijsje op een bankje aan het strand van Sanxenxo.
Goed gezeild: 65 mijl met
een gemiddelde van 5,4 per uur.
Spreuk van de dag: Wat Monique en Marten koken is Haute Cuisine op zeeniveau.
Cees
plus crew: Marten, Monique
& Sam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten