Topprestatie 31-05-2013

Boulogne sur mer – Dieppe

Tot nu toe ging het in deze blogstukjes vooral over de dingen die niet goed gingen. Bakzeil, niet rekening houden met getijden, niet efficiënt kruisen etc. Gisteren echter, tijdens de zeiltocht van Boulogne sur Mer naar Dieppe, ging alles goed. Enigszins vergelijkbaar was misschien onze zeilprestatie tijdens onze tocht naar Dunnkerque, maar toen hadden we ook bijzonder gunstige omstandigheden. Naar Dieppe was dat niet zo. Werkelijk, als team hebben we deze reis nog niet zo goed gezeild.

Het begon met de planning. Het idee was om 7:30 tijdens het slek uur op het water te zijn, want dan zouden we maximaal voordeel hebben van de getijde stroom (slek uur is het uur dat de getijden wisselen.) Vanuit Dieppe zouden we dan 5 uur lang stroom mee hebben. Dieppe ligt iets meer dan 50 mijl van Boulogne (een zeemijl is 1,8 km) en je gaat met een vaart van grofweg zes knopen wanneer je stroom mee hebt (1 knoop is 1 zeemijl per uur) en vier knopen wanneer je tegenstroom hebt. Dat zou betekenen dat de hele zeiltocht tien uur zou duren en we gingen er dus vanuit dat we tegen zessen bij Dieppe binnen konden lopen.

Dit plan kwam helemaal uit. We waren dit keer inderdaad om half acht op het water dus die stroom hadden alvast in onze zak. De wind kwam een beetje lafjes uit het Noord Noordwesten en in eerste instantie werd een snelheid van ongeveer vijf knopen gehaald. Om beter vooruit te komen gingen we daarom 'melkmeisje' varen. (De benaming schijnt uit een boterreclame te komen.) Dat betekent dat je het ene zeil over bakboord zet en het andere zeil over stuurboord. Zo krijg je een mooi breed front waarmee je alle wind vangt die van achteren komt. Het nadeel van deze manier van varen is wel dat je de zeilen vast moet zetten, anders slaan ze bij iedere onvoorziene windvlaag om naar de andere zijde. Je bent dus niet erg wendbaar en je kan niet anders dan voor de wind varen (met de wind van achteren).

Melkmeisje varen bleek een goede beslissing, want we gingen inderdaad harder. Op een gegeven moment moesten we van koers veranderen en was melkmeisje niet meer mogelijk. Ook nam de wind verder af. Geen nood, nu haalden we “Bolle Jan” voor de dag. Bolle Jan is eigenlijk een enorme Fokzeil, nog groter dan de Genua. Het zeil is gemaakt van een dun soort stof (dat makkelijk scheurt) en je bent minder wendbaar met een Bolle Jan (Bolle Jan kan je alleen gebruiken wanneer de wind onder een hoek van ongeveer negentig graden komt), maar een groot voordeel is natuurlijk wel dat je een paar knopen harder vaart. En verdomd, ook nu haalden we een goede snelheid onder relatief ongunstige omstandigheden.

Uiteindelijk draaide het tij en kregen we stroom tegen. Hierdoor werd de boot een beetje naar de kant geblazen en het leek er in eerste instantie op dat we al kruisend naar Dieppe moesten varen. (Bolle Jan hebben we tegen die tijd ook opgeborgen) Maar geluk is met de goddelozen. De wind zette iets aan en draaide ook iets zodat we onder precies de goede hoek naar Dieppe konden varen. Rond ze uur dobberden we voor de haven en om zeven uur hadden we onze eerste stijgerborrel!

Zo moest het maar altijd gaan. Ik ben benieuwd of we vandaag naar Fécamp deze topprestatie kunnen herhalen.

Tip van de dag: “Trillende zeilen betekent zeil meer aantrekken” Sam Krikken (over de vraag wanneer het zeil nu precies juist gespannen is)